woensdag 25 mei 2011

Out to Lunch: Della Nonna

Elegantie gecombineerd met eigentijds klassiek: wit geschilderd balkenplafond, kunstige kroonluchters, mooi doorleefde houten vloeren en stijlvol gedekte tafels. Op de navy-blauwe muren hangen twee breedbeeldschermen die prachtige plaatjes van Italië en verleidende culinaire foto’s tonen. De Italiaanse muziek die zachtjes in de achtergrond speelt, helpt je nog beter in de stemming te komen. Buiten ligt Muiden, maar zodra je Della Nonna binnenstapt zit je in Italië.
We bestellen twee glazen droge witte wijn en krijgen enorme trek zodra we een blik op de kaart werpen. De antipasti bestaat uit onder andere, Carpaccio, Vitello tonato, Mozzarella bufala en Zuppa di pomodori. Er is een goede selectie van lunchgerechten (luxe broodjes en salades), pizza’s die je naar wens kunt bestellen, wisselende vlees- en visgerechten en pasta’s die genadeloos mijn naam schreeuwen. Ik zie Linguini vongole con aglio en Tagliatelle carbonara. Lasagna alla bolognese en Tagliatelle salmone affumicato. Het liefst wil ik ze allemaal bestellen, maar ik weet me gelukkig te beheersen en met hoge verwachtingen kies ik voor de Linguini frutti di mare. Hans kiest voor de Spaghetti della nonna, het huismerk zeg maar. We krijgen een mandje warm olijven-kaasbrood en ondertussen dromen we van een toekomstige vakantie in Italië. Het kan bijna niet anders als je hier zit.
Onze dagdromen worden onderbroken wanneer er twee goddelijk geurende borden pasta aan ons gepresenteerd worden. Mijn bord zit vol met alles wat het hart van een visliefhebber kan begeren: garnaaltjes, venusschelpen, mosselen! En dan de smaak. Ik proef de Middellandse zee en waan me meteen op een zonovergoten Italiaanse piazza. Hans hoor je ook niet klagen. Zijn gerecht bestaat uit een kruidige bolognesesaus, smeltende flinters Parmezaanse kaas en een handvol peperige rucolabladjes. Er wordt hier zalig genoten.
Natuurlijk willen we koffie: een caffe con panna graag. Op het menu bestaat deze nog niet, maar dat kunnen ze wel regelen. Er wordt speciaal voor ons slagroom geklopt. Volgens Hans is dit het ultieme toetje, en gelijk heeft hij. De sterke, geurige espresso, de perfect geslagen room en de knapperige cantuccini maken dit een van de lekkerste manieren om de maaltijd af te ronden.
Helaas was het vandaag minder goed weer, maar op een zwoele, zomerse avond zullen we een tafeltje aan het heerlijke terras naast het water reserveren en doen alsof we in Italië zijn. La vita è bella!
Della Nonna, Herengracht 75, Muiden, 029-4264507, maandag t/m vrijdag, en zondag van 12.00 tot 22.00u, zaterdag van 16.00 t/m 22.00u.

maandag 16 mei 2011

Out to Lunch: Yamas

Als je op het terras van Yamas zit, weet je meteen dat je een fijne plek hebt gevonden. Je ziet de mensen om je heen duidelijk genieten. Werklui komen de zaak binnen en na een minuut of vijf gaan ze er weer tevreden vandoor, happend aan een heerlijk uitziend giros-broodje. Aan de tafel tegenover ons praten een paar stoere mannen gezellig in het Grieks en drinken een Mythos biertje. De algehele sfeer is relaxed en nonchalant, de stoelen zitten lekker, we voelen ons meteen op ons gemak en dan breekt ook nog de zon door..
Een jongeman, duidelijk Grieks, duidelijk beginner en duidelijk zenuwachtig, brengt ons twee menukaarten. Hij lacht heel vriendelijk, maar zegt verder niet veel en vraagt niet eens of wij al iets te drinken willen bestellen. Zijn verlegenheid stoort echter niet maar maakt hem juist wel charmant.
Zoals bij de meeste Griekse restaurants is de kaart bij Yamas zeer uitgebreid. Er zijn verschillende pita’s (giros, suvlaki, keftes), mezdes (spanakopita, dolmadakia, feta fuorno) salades en complete schotels, al dan niet geserveerd met friet en typische Griekse sauzen. Daarnaast hebben ze ook een assortiment aan desserts, waaronder baklava en andere soorten Grieks gebak. Op de drankenkaart zijn er vriendelijk geprijsde Griekse wijnen en ook gedistilleerde dranken als Ouzo en Metaxa 5 * (Griekse cognac).
We bestellen twee Imiglikos (licht-zoete Griekse wijn), rood en wit. Hans kiest voor de giros schotel en ik, visliefhebber, neem de kalamaria (gebakken inktvisringen met friet en saus). Ik ben benieuwd of de jonge ober alles zal onthouden gezien het feit dat hij niets opschrijft en we alles een paar keer moeten aanwijzen op de kaart.
Mijn vrees wordt bewaarheid als hij iets later naar buiten komt met inderdaad de verkeerde bestelling; een geval van klok en klepel; snackversies in plaats van lunchgerechten. Gelukkig wordt dit door de eigenaar meteen opgemerkt (hebben we echt zo verbaasd naar onze borden gekeken?) en even later zitten we alsnog te smullen van de juiste, voortreffelijke, maaltijd. De schotel van Hans bestaat uit een royale portie smakelijk gekruid vlees, friet, een pitabroodje en de meest goddelijke tzatzikisaus die ik ooit geproefd heb: fris, romig en met lekker veel knoflook.
Mijn inktvisringen zijn meesterlijk gebakken in een luchtig beslag en de cocktailsaus die erbij geserveerd wordt zorgt samen met de citroen voor een pittige ‘kick’. Achteraf gezien vond ik het jammer dat ik geen salade heb besteld in plaats van friet. De frietjes zijn een beetje gewoontjes en niet echt op het niveau van de rest van het eten. Van de witte Imiglikos, een bloemig geurend en aangenaam zoet slobberwijntje, heb ik wel erg genoten.
Na de lunch informeer ik naar een echte Griekse koffie. De eigenaar adviseert ons een krachtig Grieks bakkie (min of meer vergelijkbaar met espresso maar wordt “gegrild” in drie varianten: zoet, halfzoet en puur) en een frappé (ijskoffie). De smaak en geur van de Griekse koffie is totaal anders dan wat wij gewend zijn: een houterige, wat muffe smaak die doet me denken aan de smaak van wijn met ‘kurk’. De Glycos (zoete versie) die we krijgen is naar onze smaak toch iets te zoet en helaas hebben we ook niet de tijd en het geduld om de koffie zo langzaam te drinken dat de koffiedeeltjes rustig de tijd hebben om naar beneden te zakken en ons koffiedik te laten lezen. Maar oh, wat is de frappé kostelijk lekker! Een verkoelende afsluiting van een mooie lunch.
Na deze bijzondere koffie ervaring verlaten we het restaurant met maar een vraag in ons hoofd: wanneer komen we terug voor ouzo met mezdes ? Wat begon als een donkere ochtend is mede dankzij de zonnige gerechten en gastvrijheid van Restaurant Yamas, snel veranderd in een verrukkelijke middag. Hoppa!
Yamas, Belfort 12, Almere, 036-5298406, dagelijks open vanaf 11.00 uur.
 














donderdag 5 mei 2011

Out to Lunch: De Vuursche Boer

Als kind, bestond er voor mij maar een soort pannenkoek, de Amerikaanse “pancake”. Ze zijn ongeveer een derde zo groot en drie keer zo dik als de Nederlandse versie en we eten ze meestal als ontbijt, met heel veel ahornsiroop, soms wat bosbessen en misschien een klontje boter. Ik vind ze nog steeds lekker, maar inmiddels is mijn smaak iets volwassener geworden. Doe mij maar liever een van die Nederlandse pannenkoeken, mooi goudbruin gebakken en heerlijk belegd met allerlei groenten, vlees en kaas.
Afgelopen December wilden we Kirstie voor haar verjaardag trakteren en zijn we op zoek gegaan naar een goed pannenkoekenhuis, het liefst op een mooi plekje en met een beetje nostalgische uitstraling. Uiteindelijke hebben we gekozen voor Pannenkoekenhuis de Vuursche Boer, niet ver van onze favoriete wandelplekken in ‘t Gooi (Soestduinen, Kasteel Groeneveld) in het dorp Lage Vuursche. Om daar te komen, moet je eerst door het prachtige bosgebied rijden, wat bepaald geen straf is. Je waant je in een sprookjeswereld als je over de smalle weg, door een tunnel van bomen rijdt en uiteindelijk op de Dorpsstraat terecht komt. In deze gezellige omgeving, aan de rand van het bos en naast andere restaurants, vind je (al sinds 1959) De Vuursche Boer.
Onze eerste ervaring was zeer geslaagd. Het was een winterse dag en het warme, ouderwetse interieur was precies wat we zochten. De pannenkoeken waren heerlijk, de wijn prima en de service prettig en correct.
Vorige week besloten we om weer een bezoekje aan dit pannenkoekenhuis te brengen. Dit keer met z’n tweetjes. Niet omdat we zo gemeen zijn, maar omdat de kleine bij oma en tante logeerde. Het is nu lente en dankzij het mooie weer van de afgelopen weken is alles groener dan ooit, wat betekende dat de rit ernaartoe nog indrukwekkender was dan de vorige keer. Bovendien konden we buiten zitten op het heerlijke terras en met een glas wijn (en zonder kind) rustig over de dingen des levens praten.
Op de kaart zijn er traditionele varianten (zoete pannenkoeken met onder andere suiker, stroop of jam en hartige varianten met ham, kaas of spek) en ook luxere varianten zoals de Japanse vegetarische pannenkoek met ingrediënten als wortel, prei, seiten en shoyusaus en de pannenkoek met rode zalm en mayonaise. Als je geen pannenkoeken lust (wat ik me niet kan voorstellen als je voor een pannenkoekenhuis kiest), zijn er ook broodjes, uitsmijters en soepen. Will je na een lange wandeling een stuk appeltaart bij de koffie of de kinderen op een ijsje trakteren, ook dan zit je hier op het juiste adres.
Opnieuw waren de pannenkoeken uitstekend van smaak en rijkelijk belegd met goede ingrediënten. Hans koos voor de pannenkoek met Ardenner spek en kaas en ik nam de “Vuursche Boer” met prei, tomaat, tonijn, paprika, knoflook, chillipoeder en kaas. Bij mijn pannenkoek kreeg ik een klein bakje ketchup. Aanvankelijk leek mij dit geen goede combinatie, maar omdat je in het leven een beetje moet durven heb ik het wel geprobeerd: verrassend lekker.
Als je een paar reviews over De Vuursche Boer leest, merk je dat mensen het vooral hebben over de ongeïnteresseerde, zelfs arrogante bediening. Gelukkig hebben wij er beide keren niets van gemerkt. Vriendelijke service en gezien de drukte ook nog redelijk snel. Een ideale plek, voor het hele gezin of voor een heerlijk hapje met je geliefde.
De Vuursche Boer, Dorpsstraat 34-36, Lage Vuursche, 035-6668213, het gehele jaar geopend van 10:00 tot 19:30 uur.

woensdag 4 mei 2011

Muffins met frambozen en pépites de chocolat

Het is te lang geleden sinds ik voor het laatst muffins heb gebakken. Misschien is dat de reden waarom ik vandaag spontaan enorm zin kreeg in een heerlijke (liefst fruitige) muffin. Ik had vanochtend op de markt een doosje frambozen gekocht en ik herinnerde me ook dat er nog een open zakje pépites de chocolat in de koelkast lag. Dat zijn schattige stukjes bakchocolade (beschouw ze als het meer verfijnde zusje van de Amerikaanse ‘chocolate chips’). Ik haal ze altijd in Frankrijk, gewoon bij de supermarkt. Meestal koop ik de pure variant, maar de laatste keer dat ik over de bakafdeling van een E.Leclerc liep, zag ik dat ze ook een witte variant hadden. Leuk!
Aan de muffins heb ik bewust geen extra vet toegevoegd. Wel volle biologische yoghurt en twee lekkere eitjes. Wat de liefelijke pépites de chocolat betreft, ze geven wel de smaak van witte chocola aan de muffins, maar je zal ze in de muffins niet terugvinden want ze smelten als sneeuw voor de Franse zon!
Bon Appétit

Muffins met frambozen en pépites de chocolat
Voor 12 muffins

270g bloem
2tl bakpoeder
100g pépites de chocolat ( je kan ook een reep chocola in kleine stukjes hakken)
200ml volle yoghurt
2 eieren
2tl vanilla extract
170g fijne tafelsuiker
125g verse frambozen

  1. Verwarm de oven op 200°C. Bekleed een muffinvorm met papiertjes of vet de muffinvorm in met boter en bestuif hem daarna met bloem. Klop alle overtollige bloem weg.
  2. Meng de bloem, bakpoeder en chocoladestukjes in een kom .
  3. In een maatbeker klop je met een garde de yoghurt, eieren, vanille extract en suiker.
  4. Voeg de natte ingrediënten aan de droge toe en roer alles met een houten lepel en een lichte hand. Niet te fanatiek roeren!
  5. Voeg de frambozen toe en roer lichtjes door. De frambozen blijven niet heel. Dat geeft niet.
  6. Verdeel het beslag tussen de bakvormpjes en laat de muffins 15-20 minuten bakken. Test na 15 minuten of ze gaar zijn door een houten prikkertje in het midden van een muffin te steken. (Het prikkertje moet als het er weer uit komt schoon zijn.)
  7. Op een rooster laten afkoelen.

maandag 2 mei 2011

Out To Lunch: Het Rechthuis

Ik ben maar een keer op Koninginnedag in Amsterdam geweest en kan me alleen herinneren dat ik een paar uur lang in een rivier van (dronken) mensen door de grachtengordel werd meegesleurd. Verschrikkelijk vond ik dat. Zonder ruimte en lucht om me heen ben ik geen leuk mens en daarom is de vrijmarkt (waar dan ook) niet echt iets waarop ik zit te wachten. Doe mij maar liever een mooi plekje op een leuk terrasje in de zon.
Met dat idee in ons achterhoofd zijn we dit jaar op 30 april eens naar Muiderberg gereden, voor een waarschijnlijk wat meer gemoedelijke sfeer en om in elk geval een hapje te eten bij Restaurant Het Rechthuis. We komen vaker in Muiderberg. Op het strand is het heerlijk uitwaaien en na een wandeling door bos en dorp gaan we soms langs Bakkeron voor een baguette of kopen we verse groenten en lekkere wijnen bij Oudshoorn. Het dorpscentrum is klein en knus en daarom hadden het vermoeden dat we op deze koningklijke feestdag geen chaotische drukte zouden aantreffen; wat gelukkig waar bleek te zijn. Er was een kleine, gezellige oranjegekleurde markt op De Brink, niet ver van het restaurant. We hadden trek, dus besloten we eerst een plekje op het terras te bemachtigen. Daar viel de drukte tot onze verbazing nog mee dus we vonden een heerlijk tafeltje, op de grens van zon en schaduw. Precies op de rand van het terras met een mooi overzicht en naast een nog leeg tafeltje waar even later een niet nader te noemen BN’er aanschoof. Daar wonen er nogal een paar van in Muiderberg. Maar goed, het gaat hier om het eten.
Speciaal voor Koninginnedag was er een lunchkaart samengesteld met verschillende broodjes en een paar Griekse gerechten. We bestelden twee rosés (jammer genoeg niet van de beste kwaliteit) en genoten van al de feestelijkheid om ons heen die vergezeld werd van de typische koninginnedag muziek: oude hits gelardeerd met een portie Hazes.
Hans’ keuze viel op het broodje gyros met tzatzikisaus en de mijne op de souvlakischotel. Op de vraag of ze bij mijn gerecht de friet door iets meer salade konden vervangen, werd vriendelijk ingestemd. Niet veel later arriveerden onze borden met een glimlach. De spiesjes waren zo perfect gegrild en vers gekruid dat mijn smaakpapillen van geluk meteen begonnen te dansen. En dan hebben we het niet eens over de frisse tzatzikisaus gehad. Mooi in balans en heerlijk verkoelend met precies genoeg munt. De salade was aangemaakt met een lichte dressing, kalamata-olijven en feta: uitstekend van smaak! Hans heeft behalve van zo’n zelfde salade ook van zijn goed met pittige reepjes varkensvlees gevulde pitabroodje genoten en volgens hem was de goudbruine friet nog eens echt vers gebakken knapperig en goed gezouten.
Noem me saai, maar voor mij was het al met al een van de leukste Koninginnedagen ooit. Vooral door de hartelijke sfeer, mooi eten en vriendelijke bediening van dit zeer charmante restaurant. Ik kijk nu al uit naar het volgende bezoek. En trouwens, met genoeg frisse lucht en geen belachelijke toestanden was de Muiderbergse vrijmarkt ook zeer goed te doen.
Hotel-Restaurant Het Rechthuis, Googweg 1, Muiderberg, 029-4261323, voor ontbijt en lunch van 12:00 tot 17:00 uur, diner van 18:00 tot 21:30 uur.