zondag 26 augustus 2007

Foodie zijn kan je leren!


Gisteren heb ik met een van mijn kookstudenten heerlijk door Almere-Stad geslenterd. Onder een strakblauwe lucht genoten we van alles wat mijn stad op culinair gebied te bieden heeft. In de afgelopen jaren is Almere enorm gegroeid en voor de gourmandes onder ons is dat een groot voordeel, want dat betekent dat we niet meer naar Amsterdam moeten als we op zoek zijn naar die ene bijzondere specerij. Alles ligt hier gewoon voor het grijpen!

Na een cappuccino en een temperamentvol gesprek over Italiaanse smaken en goede wijn, zijn we naar de toko gegaan om soba noodles voor onze lunch te kopen. Ik liet haar verschillende soorten kruiden en specerijen zien en legde uit hoe ze die kon gebruiken. Ik vertelde haar iets over de verschillende soorten Japanse noodles en probeerde uit te leggen waar je liever vanillepeulen kon gebruiken in plaats van vanille-extract. De diversiteit aan oosterse ingrediënten die toko's te bieden heeft is inmiddels bekend, maar toch is er bijna altijd iets nieuws te vinden. Reden genoeg om regelmatig eens te gaan kijken!

Daarna naar de Oil & Vinegar voor nog meer "ingrediëntenles"! We zijn door alle schappen gegaan en over elk product had ik iets te vertellen. Ze was erg onder de indruk van de "spice rubs". Deze ingenieuze kruidenmengsels kan je bijna overal gebruiken. Denk maar bijvoorbeeld aan marinades, dressings en dips! We hadden het ook over de gearomatiseerde fleur de sel die alleen bedoeld zijn om een gerecht af te maken en over de peperige Zuid-Afrikaanse olijfolie, onmisbaar in dressings en om soepen af te maken. Het was erg grappig want ik werd drie keer gevraagd of ik hulp nodig had! Maar ja, misschien is het niet zo vreemd als winkeliers een beetje raar naar je beginnen te kijken als ze zien dat je een rondleiding geeft door hun winkel...dat is tenslotte hun taak!

Na de Oil & Vinegar gingen we een kijkje nemen bij de Islamitische winkel. Dit kleine, altijd stampvolle winkeltje is een waar Mekka voor alle culinaire liefhebbers. Het assortiment aan exotische groente en fruit is verbazingwekkend, alles ziet er vers en smakelijk uit en de prijzen zijn erg vriendelijk. Hier kan je ook terecht voor elk soort kruid, specerij, peulvrucht of graan en als je een stukje halloumi kaas zou lusten, hebben ze dat ook! Ik vertelde haar over wat een culinaire traktatie een stuk gegrilde halloumi was en blijkbaar was de verleiding veel te groot, want ze heeft meteen een stukje gekocht! Als laatste zijn we over de markt gelopen en spraken we over waarom het beter is om je geld hier uit te geven dan in de supermarkt. We hadden het ook over hoeveel lekkerder eten met de seizoenen is...mijn inmiddels al bekende "etensfilosofie".

Met een paar zware tassen kwamen we thuis en samen hebben we een heerlijke lunch gemaakt die wij vervolgens in de tuin hebben gegeten. Het was weer een succesvolle kookles, en niet zomaar een kookles, maar ook een aangename manier om iemand iets te laten zien (en proeven!) van wat goed eten eigenlijk is! Ik krijg zoveel voldoening van deze bijeenkomsten. Als iemand na een kookles mijn huis verlaat met een glimlach op het gezicht en met zin om weer bij elkaar te komen, ben ik een tevreden mens.

NB: Mocht iemand interesse hebben in een kookles of een "foodie-trip", kijk dan op La Douce Vie.
In de toekomst komt er een aparte website voor dit soort culinaire activiteiten.

donderdag 23 augustus 2007

Lang leve het goede eten!



Toen ik een paar weken gelden over de markt in Autun liep, waande ik me in een gourmandishe droom. Het eerste wat ik zag was een kraam met allerlei kruiden, specerijen en gedroogde vruchten. Zakken vol geurige lavendel lachten me toe, net zo vriendelijk als de dame die achter de kraam stond. De zachte, oranje abrikozen waren rijp en zoet en de tomaten coeur de boeuf waren een lust voor het oog. Wat een geluk was het om de laatste pain de campagne te kunnen bemachtigen, want ja, hiervoor moet je snel zijn! Dat de Fransen van eten houden is geen geheim en dat is te zien (en te proeven) in alles wat ze verkopen. Goed eten is hier geen luxe, het is een manier van leven.

Afgelopen week heb ik watertandend naar de tv-serie Mediterranean Escapes van Rick Stein op de BBC gekeken en blijkbaar is goed eten ook een gewoonte in veel landen rondom het Middellandse Zeegebied. In een van de uitzendingen bijvoorbeeld, heeft hij de kijker als het ware een beetje van de Siciliaanse en de Pugliaanse keuken laten proeven door onder andere te laten zien hoe het er allemaal aan toe gaat op de bruisende vismarkt van Catania. Wat hij ook in zijn mond stopte leek een culinaire kunst, niet omdat het eten gecompliceerd was, maar omdat hij seizoensgebonden producten gebruikte. Op deze manier is alles gegarandeerd op zijn best en de smaak is voortreffelijk. Je hoeft er niet veel voor te doen om goed te eten, behalve respect te hebben voor wat de natuur te bieden heeft. Er was veel kabaal toen Jamie Oliver voor de tv zelf een schaap slachtte, maar weinig mensen vinden het een schande als er voorverpakte stukken vlees in de supermarkt verkocht worden en waar het vlees vandaan komt wilt niemand weten. Het is hetzelfde verhaal met aardbeien die rond de Kerstdagen verschijnen. Dat is precies wat ik met "respect" bedoel.

Gisteren zat ik in Drenthe met mijn oer-Nederlandse schoonmoeder te kletsen en ik probeerde het gesprek steeds te sturen in de richting van een van mijn favoriete onderwerpen- hoe het vroeger allemaal was. Boodschappen doen zag er een tijdje geleden iets anders uit dan nu. Er waren geen supermarkten en dat betekende dat je je brood bij de bakker haalde, het vlees bij de slager of zoals mijn schoonmoeder deed, bij de boer, groente en fruit teelde je, als
dat mogelijk was, liever zelf. Men at met de seizoenen, de maaltijd was een belangrijk moment van de dag en "fast- food", wat niet verder ging dan een patatje, was geen regel maar uitzondering. Waarom behoort dat bijna allemaal tot het verleden? Waarom heeft eten niet de plaats dat het verdient in onze maatschappij en waarom groeien zoveel kinderen op zonder ooit in de keuken te hebben gestaan? Ik moest bijna huilen toen iemand eens tegen me zei dat koken voor haar niks meer was dan een "huishoudelijke taak" die ze zo snel mogelijk uit de weg wilde hebben. Met andere woorden, eten en koken hadden voor haar een negatieve connotatie. Niet iedereen hoeft zo'n liefde voor koken te hebben als ik, maar daar gaat het eigenlijk niet om. Het gaat om een bewuste manier van leven, want let's face it, goed eten is ook belangrijk! Jammer dat veel mensen zich niet realiseren dat verantwoord en lekker eten niet gecompliceerd hoeft te zijn. Het is steeds meer mijn doel geworden om anderen hiervan te overtuigen. Lang leve het goede eten!

En om je meer "in the mood for good food" te krijgen, heb je hier een recept voor een gerecht vol robuuste zomerse groente. Geniet ervan, want voor je het weet is de herfst aangebroken. Niet dat dat slecht is, want pompoenen, appeltjes en peren staan ons te wachten!


Ratatouille
(4 personen)

*2 uitjes, fijngesneden
*500g mooie, rijpe trostomaten, grof gesneden

*een takje verse tijm

*een takje verse rozemarijn

*3 blaadjes gedroogd laurierblad
*6 eetlepels olijfolie
*4 teentjes knoflook, fijngesneden
*2 rode paprika's, in blokjes gesneden

*2 grote courgettes, in blokjes gesneden

*2 aubergines, in blokjes gesneden

*2 theelepels korianderzaadjes, geplet in een vijzel of met een mezzaluna (de korianderzaadjes zijn te
koop bij de natuurwinkel of de toko)
*zout en peper naar smaak

*peterselie voor de garnering


Verhit 2 eetlepels olie in een pan met diepe bodem. Voeg de uitjes, knoflook, rozemarijn, tijm en laurierblad aan de olie en laat dit tien minuten zachtjes laten zweten. Snij de tomaten doormidden en verwijder met behulp van een lepel, de zaadjes en het vruchtvlees. Snij de tomaten in grove stukken, voeg ze toe en strooi er een beetje zout en peper over. Laat dit 20 minuten op een zacht vuur koken onder regelmatig roeren. Ondertussen kan je de rest van de groente in stukken van ongeveer dezelfde grootte snijden. Verhit 3 eetlepels olie in een andere pan en bak de paprika stukjes vijf minuten op een hoog vuur, onder regelmatig roeren. Haal ze uit de pan met een schuimspaan en doe ze in een diepe kom. Bak de aubergine stukjes op dezelfde manier en doe ze vervolgens in de kom met de paprika. Voeg nog een eetlepel olie aan de pan en doe precies hetzelfde met de courgette stukjes. Voeg alle gebakken groenten aan de pan met de tomaten toe. De geplette korianderzaadjes toevoegen en de deksel op de pan zetten. Laat dit nog 15 minuten op een zacht vuur koken. Proef en voeg er zout en peper naar smaak toe. Serveer in diepe kommen, gegarneerd met peterselie, een scheutje olijfolie en knapperig brood.

zaterdag 11 augustus 2007

Pancakes vs. Pannenkoeken...en een Healthy Girl's Ontbijt


In mijn laatste post heb ik jullie iets verteld over een van mijn weekend genoegens- een uitgebreid ontbijt. Het verbaast me nog steeds hoe sommige mensen zomaar de deur uit kunnen zonder de tijd te nemen om iets te eten. Zoals ik zei, het hoeft niet gecompliceerd te zijn, een smoothie of wat fruit is wat mij betreft prima, maar niks? Ik hoor soms "ja, maar ik kan niks door mijn keel krijgen zo vroeg in de ochtend". Is het niet een kwestie van even wennen? Als je wakker wordt, hoort je lichaam om brandstof te vragen want je hebt namelijk de hele nacht gevast! Het zal niet snel gebeuren dat iemand hier 's ochtends op weg gaat met een lege maag en nu het zomervakantie is, probeer ik mijn dochter af en toe te verwennen met iets extra bijzonders.

Ik ben een van die moeders die probeert overal groente en fruit in te stoppen en pannenkoeken zijn een ideaal gerecht om dit te doen. Als ik trouwens aan een pannenkoek denk, denk ik niet aan de dunne Nederlandse exemplaren, maar eerder aan de dikke en wat kleinere Amerikaanse pancakes die je met maple syrup serveert. Het verschil tussen de twee zit vooral in het gebruik van bakpoeder want door dit ingrediënt gaan de pancakes rijzen. Als je mij vraagt welke van de twee ik lekkerder vindt, zou ik moeilijk kunnen kiezen. Toch heb ik mijn voorkeur op een andere manier. De Nederlandse pannenkoeken beschouw ik meer als een verwennerij voor het avondeten en de Amerikaanse zie ik nog steeds als iets voor een speciaal ontbijt. Maar voor Kirstie maakt het helemaal niks uit.

Een paar weken geleden is ze wakker geworden met de geur van versgebakken pancakes. Het is soms een hele klus om haar 's ochtends naar beneden te halen, maar als ze dit ruikt komt ze vanzelf naar beneden, tandjes gepoetst en netjes aangekleedt. "Mmm! Pancakes!" Het mooie aan dit recept is niet alleen dat het resultaat verrukkelijk is, maar dat dankzij het fruit en de volkorentarwemeel de pancakes bomvol vezels zitten. En ze zijn een fluitje van een cent om te maken! Lekker, gezond en snel...en toch, als ik Kirstie een hapje ziet nemen van deze kleine, goudgele dikkertjes voel ik me zoals Nigella Lawson zegt "een goddelijke huisvrouw"!

Hier is het recept:

Healthy Girl's Pancakes
*1 ei

*200ml melk

*150g volkorentarwemeel

*2 heel rijpe bananen, fijn geprakt
*2 theelepels bakpoeder

*snufje zout

*1 theelepel kokosnoot extract (verkrijgbaar bij de Toko)

*klontje boter

*extra fruit om te serveren

*stroop, bij voorkeur Golden Syrup, om te serveren


Klop melk, ei en extract in een kom. In een andere kom, prak de bananen tot moes. Voeg de geprakte bananen aan de melk toe en nogmaals goed kloppen, het liefst met een mixer. Bloem, bakpoeder en zout over dit mengsel zeven en een laatste keer goed kloppen. Laat dit vijf minuten rusten. Bak de pancakes ter groote van ongeveer 10cm, in een beetje boter, 4-5 minuten per kant. Warm serveren met het fruit en de stroop. Genoeg voor 8 pancakes.

dinsdag 7 augustus 2007

Oeuf Cocotte


Doordeweeks neem ik meestal een voorbeeldig ontbijt; een smoothie gemaakt van fruit en een paar eetlepels lijnzaad. Zo ben ik verzekerd van een deel van mijn dagelijks noodzakelijke portie fruit, hetgeen niet wil zeggen dat ik het daarbij laat. Mijn lunch bestaat uit een salade met veel verschillende seizoensgroenten, wat proteïne en genoeg gezonde vetten. Het avondeten is altijd anders, maar net zo gezond als de andere twee maaltijden. Dit wordt allemaal weggespoeld met liters water en kruidenthee. Je zou zeggen dat ik een oprechte "goody-two-shoes" ben, maar niets is minder waar. Ik heb een liefdesrelatie met mijn oven en dat betekent dat als ik gestrest ben, ik me opsluit in de keuken om een taart, muffins of een ander soort gebak te bakken. Het creatieve proces, het kiezen van de juiste ingrediënten en de geuren die zich door het huis verspreidend geven me altijd veel voldoening. Op het moment dat ik mijn tanden in het resultaat zet, heb ik al mijn zorgen ver achter me gelaten. Maar taarten zijn niet mijn enige zonde...

Ook in het weekend gooi ik alle remmen los. Het begint met een uitgebreid ontbijt, en eindigt met een goede fles wijn. Zaterdagochtend kom ik als eerste naar beneden om eventjes van een cappuccino te genieten en iets lekkers te bedenken. Het hoeft voor mij niet ingewikkeld te zijn. Soms vraag ik aan Hans om wat verse croissantjes te halen en dan is het gewoon een kwestie van een paar potjes jam en boter op tafel zetten en een beetje fruit schoonmaken. Toch is er wel een gerecht dat bij ons een favoriet is geworden: oeuf cocotte. Het is een simpele, maar heel bijzondere Franse manier om eieren te bereiden. Veel leuker dan een roerei en wat mij betreft, ook smakelijker. Het leuke aan dit gerecht is dat je ook eindeloos kan variëren met verschillende soorten groenten, kazen en vleeswaren. Zelfs een beetje ratatouille doet het hierbij goed.

Oeuf Cocotte

Oven op 220C voorverwarmen. Ramequin(s) met een beetje olijfolie invetten. Begin met een laagje fijngehakte groente (meestal gebruik ik kerstomaatjes en lenteuitjes). Daarna een eetlepel roomkaas naar keuze op de groente leggen. Mijn voorkeur gaat altijd uit naar de roomkaasjes van Philadelphia of Boursin, het liefst met een peperig smaakje. Of gebruik gerust wat chèvre of een beetje crème fraîche. Als je dat wilt, kan je ook wat fijngesneden vleeswaren toevoegen. Breek een eitje boven dit geheel en bestrooi met zout, peper, fijngehakte verse of gedroogde kruiden. Doe de ramequins in een vierkante bakvorm en vul deze met heet water (tot ongeveer de helft van de ramequins). Zet de bakvorm met ramequins in de oven en laat de eieren in 10-15 minuten gaar worden. Serveer met een beetje geraspte parmezaanse kaas, een snufje paprika doux en wat peterselie. En terwijl dat aan de gang is, stuur je je partner naar de bakker om vers brood te halen!

woensdag 1 augustus 2007

Bourgogne









































Ik ben verliefd geworden...op het land waar het leven zoet is. We zijn net terug gekomen uit Frankrijk en ik verlang er al naar om weer terug te gaan. Ik snap heel goed wat "als een God in Frankrijk" betekent, want volgens mij kan je nergens zoveel van het leven genieten als daar. Wie weet, misschien is het gewoon het vakantiegevoel, maar als het mogelijk was, zou ik morgen alles verlaten om daar te gaan wonen.

We hebben een onzettend leuke week gehad in de Bourgogne en er zijn veel te weinig woorden om alles te beschrijven wat hebben gedaan, gezien en gegeten. Het klinkt een beetje cliche, maar het woord "onvergetelijk" is het enige die ik kan bedenken om de afgelopen week te beschrijven.


PS: Om nog meer foto's te zien bezoek eens mijn andere blog: In My Life