maandag 16 juli 2007

Tastespotting!


Oh wat ben ik blij! Een paar van mijn blogfoto's zijn geaccepteerd door Tastespotting, de website over de grootsten in de culinaire kunst van de blogging wereld! Ik heb altijd watertandend gekeken naar de mooie foto's op deze site, maar durfde het niet aan om iets in te sturen...tot vorige week. "What's the worst that can happen?", dacht ik, en met kloppend hart heb ik een paar foto's ingestuurd. Inmiddels zijn er vijf geaccepteerd (op pagina 73 en 74) en ik ben echt trots! In feite betekent dit dat ik niet alleen lekker kan koken, maar dat ik ook leuke foto's kan maken! Dit is het initiatief geworden om mijn fotografisch talent op culinair gebied verder te ontwikkelen. En als ik ook dat boek publiceer (ja, ik ga echt een boek publiceren!) dan zal ik zelf de foto's maken. Ok, enough showing off!

Hier is de link!

www.tastespotting.com

PS: De foto's staan onder de naam, "In My Life", de naam van mijn Engelse blog.


PS: en als je niet genoeg hebt van mijn foodie foto's, is hier een link
waar je er nog meer kan bewonderen!
http://www.flickr.com/photos/7143522@N03/show/

dinsdag 10 juli 2007

Eten met de seizoenen


De zomer is een van mijn favoriete seizoenen. Als je over de markt loopt, kom je de mooiste kleuren en geuren tegen. Dikke tomaten die bijna lijken te barsten van de sappigheid. Aardbeien die je met hun zoete geur verleiden. De boerenmarkt verandert elke week in een heuse Tuin van Eden en aan het eind van een bezoek zie je jezelf terug naar huis lopen met tassen vol zonneschijn, denkend aan wat je straks in de keuken zult toveren.

Ik krijg altijd veel inspiratie door kookboeken, culinaire tijdschriften en door andere enthousiaste gourmandes, maar de allergrootste inspiratie haal ik altijd uit de natuur. Het is jammer, maar het leven is niet zoals het vijftig jaar geleden was. Ik luister altijd met veel belangstelling naar de verhalen van mijn schoonmoeder die vertelt hoe haar gezin uit de eigen volkstuin gevoed werd of hoe ze samen met een paar vrienden op de fiets naar de boerderij vlees ging halen. Ik moet ook altijd lachen als mijn man vertelt hoe hij vroeger samen met zijn broertje en zusje zich bijna ziek heeft gegeten aan rijpe zomerse aardbeien. Zo moet het eigenlijk altijd zijn. Veel mensen weten tegenwoordig niet dat we geen aardbeien in de winter horen te eten, of dat groente en fruit uit eigen bodem veel smakelijker is dan geïmporteerde.

Ik probeer altijd andere mensen te overtuigen over alles wat de natuur te bieden heeft in de hoop dat ze ook interesse zullen krijgen voor de smaken van de verschillende seizoenen. Daarom is het mijn missie om lekkere en interessante recepten met jullie te delen die gebruik maken van wat op dat moment verkrijgbaar is. Verwacht dus geen recept met aardbeien in de winter!

Hier is een recept dat gebruik maakt van een van de vele zomerse lekkernijen: tomaten!

Tomaten tarte tatin

*5 plakjes bladerdeeg
*1 kilo trostomaten
*goede olijfolie
*fleur de Sel (verkrijgbaar bij specialiteitwinkels als Oil & Vinegar of bij Aan de Dis)
*verschillende verse kruiden (zelf heb ik rozemarijn, tijm en oregano gebruikt, uit eigen tuin)
*vers gemalen peper
*85g tapenade noir (ook verkrijgbaar bij Oil & Vinegar)
*150g chèvre (zachte, Franse geitenkaas)
*basilicum om te serveren

Oven op 180C voorverwarmen en een keramische quichevorm van 25cm licht invetten met olijfolie. Tomaten halveren, zaadjes en vruchtvlees eruit halen en zorgen dat de tomaten niet te nat blijven. Leg de tomaten in de quichevorm met het vel naar beneden en besprenkel ze met gehakte kruiden, olijfolie en zout en peper naar smaak. Bak de tomaten een halfuurtje in de oven tot ze zacht zijn. Laat ondertussen de plakjes bladerdeeg ontdooien en besmeer ze, als dat gebeurd is, met de tapenade. Haal de tomaten uit de oven en verdeel de geitenkaas in stukjes over iedere holte. Leg het bladerdeeg, met de tapenade naar beneden, over de tomaten. Misschien vraagt dit om een beetje knip- en plakwerk. Zorg gewoon dat het deeg gelijkmatig over de tomaten verdeeld is. Leg de tarte terug in de oven en bak nog 35 minuten of tot de korst mooi bruin is. Om te serveren: Leg een bord dat groot genoeg is over de quichevorm (gebruik ovenwanten!) en keer de tarte op het bord door het bord en de vorm samen vast te houden. Serveer met gescheurde blaadjes basilicum en een groene salade die je met niets anders aanmaakt dan met een beetje olijfolie en Fleur de Sel.

Bon Appétit

*Recept is geadapteerd uit het boek "Chocolate & Zucchini)

zondag 8 juli 2007

Salade van aardbeien en Crema di Balsamico


In mijn laatste bericht heb ik jullie verteld over een fles Crema di Aceto di Balsamico die ik bij de Oil and Vinegar had gekocht. Ik zei dat ik van plan was om een salade te maken met aardbeien gemarineerde in de Crema. Het zou erg onvriendelijk van mij zijn om dit weelderige recept niet met jullie te delen. Eet smakelijk!


Salade van aardbeien en Crema di Balsamico
*450g aardbeien (de kleintjes mag je heel laten en de anderen moet je halveren)
*1 eetlepel
Crema di Aceto di Balsamico
*2
eetlepels goede olijfolie
*zeezout en een vier -seizoenen pepermix (Niet te zuinig zijn met de peper!)
*200g gemengde groene slablaadjes (Een mix van rucola en waterkers zou het erg goed doen bij deze salade.)

*4 dikke plakken
halloumi (Halloumi is een soort kaas gemaakt van schapen- of geitenmelk. De smaak is zoutig, vergelijkbaar met feta, en hij heeft een stevige, bijna rubberachtige structuur en daarom is het bijzonder geschikt om te grillen. Halloumi is meestal bij Turkse of Marokaanse winkels te vinden.)
* 1 eetlepel gehakte basilicum en vier grote, hele blaadjes (deze heb je nodig bij het grillen van de halloumi)


Aardbeien klaarmaken en in een grote kom doen samen met basilicum, Crema, olijfolie en zout en peper. Voorzichtig omscheppen en ongeveer een uur op kamertemperatuur laten marineren. Tien minuten voordat je de salade wilt serveren, een grillpan verhitten en de plakjes halloumi, met het grote blaadje basilicum naar beneden, drie of vier minuten per kant grillen. De groene slablaadjes samen met de aardbeien omscheppen en meteen serveren, samen met de gegrilde halloumi. Licht besprenkelen met een beetje Crema en olijfolie. Voor een mooi effect, gebruik witte of crèmekleurige bordjes en decoreer deze met een paar dotjes van de Crema. Genoeg voor vier personen.



Voor een ander recept met Crema di Balsamico, bezoek mijn andere blog:
In My Life

zaterdag 7 juli 2007

Het leven van een geobsedeerde foodie












Na een drukke zaterdagmiddag is er niks leuker dan terug naar huis te komen met een paar tassen volgeladen met de mooiste, meest bijzondere lekkernijen. Het geeft me veel voldoening om alles zorgvuldig uit te pakken en met alle aandacht te bekijken, te ruiken, en natuurlijk, te proeven. Ik geef toe, ik heb een obsessie voor mooi eten. Terwijl de meeste vrouwen hun geld uitgeven aan kleren of schoenen, ga ik me liever te buiten aan dingen als dikke, stroopachtige balsamico azijn of dure olijven. Nothing wrong with that, toch? Je leeft maar één keer en van mijn obsessie genieten anderen tenminste ook. Vraag het aan mijn man.

Ik besloot vandaag even naar de markt hier in Almere te gaan. Meestal ga ik liever naar de biologische boerenmarkt, maar na een sloom begin van de dag werd het iets te laat. Dat krijg je als je per se vers gebakken brood met oeuf cocotte moet eten in plaats van een kom yoghurt. In ieder geval, ik had eigenlijk zin om een beetje tussen al die kramen, die ik normaal gesproken met alle macht probeer te vermijden, eventjes rond te neuzen. En ik moet zeggen dat ik blij verrast was. De kramen met hun verscheidenheid aan kleurrijke groenten en fruit waren een lust voor het oog, de verkopers waren vriendelijk (ik kreeg zelfs een gratis ananas bij mijn twee doosjes aardbeien) en de prijzen waren niet verkeerd. Toch is de grootste test de "smaaktest" en ook wat dit betreft is de Almeerse markt aardig geslaagd.

Na ons bezoek aan de markt gingen we naar de Oil & Vinegar omdat ik op zoek was naar zwarte tapenade voor de tomaten tarte tatin die ik voor morgen gepland heb. Toen ik binnenkwam, viel mijn oog meteen op een flesje Crema di Aceto Balsamico. Ik dacht aan de aardbeien die ik net had gekocht. Weinig smaken vormen zo'n perfect huwelijk als balsamico en aardbeien en daarom kon ik deze room-achtige versie van mijn favoriete azijn niet zomaar laten liggen. Ik herinnerde me een programma van Jamie Oliver een paar weken geleden waar hij met deze ingredienten een fantastische salade had gemaakt. De aardbeien werden eerst gemarineerd en daarna met een groene salade gemengd. Het gerecht werd met een paar stukjes gefrituurde halloumi geserveerde. Halloumi! Volgende stop dus: de Turkse winkel. Omdat ik moeite heb om me in een oase aan exotische producten in te toomen, verdwenen er nog een paar andere dingetjes in mijn mandje. Onder andere een fles rozenwater, want toevallig had ik vanochtend een recept gelezen dat om dit watertje vroeg.

Zo is het leven van een geobsedeerde foodie. Ik kwam thuis en een uurtje later waren al mijn schatten op hun plaats. De sappige, rode trostomaten met hun aromatische geur kregen een ereplaats in een van mijn favoriete Franse borden, het fruit werd op mijn roze gebloemde schaaltje gezet. De aardbeien lagen lekker te ontspannen in hun romige badje, vol afwachting om binnenkort kennis te maken met een stukje halloumi.

donderdag 5 juli 2007

Bakken met eigen gevoel en smaak

















Bakken is voor mij echt mijn lust en mijn leven. Eigenlijk vind ik bakken zelfs leuker dan koken. Het is toch magisch. Je mengt een paar ingrediënten door elkaar, roert een beetje en voila! Je hebt je eigen eetbaar kunstwerkje gecreëerd! Nou, misschien overdrijf ik een beetje, maar als ik een taart bak, doe ik dat niet alleen om iets lekkers te maken, maar om mijn creativiteit op los te laten gaan. Toch moet ik eerlijk toegeven dat dit niet altijd het geval was. Het idee om een taart zonder behulp van een recept te bakken vond ik eng. Misschien kwam dat omdat ik het gevoel had dat met bakken alles heel precies moest zijn, en in het algemeen is dat waar, maar dat betekent niet dat er geen ruimte is voor eigen inbreng!

Vandaag werd ik halfuurtje voordat ik mijn dochtertje uit school moest halen, opeens door de "baking fairy" gebeten. Ik had geen idee wat ik wilde bakken, maar ik had zin in iets gezonds. In de groentemand zag ik een zakje worteltjes dat ik het afgelopen weekend bij de natuurwinkel had gekocht met het idee om er soep van te maken, maar ik kwam daar nooit aan toe en toen ik
de worteltjes uit het zakje deed, stelden ze niks meer voor. Gelukkig zijn zachte groenten en fruit dat niet meer optimaal is om te eten bijzonder geschikt voor het maken van een taart. Dat geldt ook trouwens voor het maken van jam. Dus iets met wortel moest het in ieder geval worden. Aha! Worteltaart! Ik had een zakje gedroogde abrikozen en een half zakje walnoten en besloot om deze ook door de taart te verwerken. Om minder suiker en vet te gebruiken, heb ik een heel rijpe banaan voor een deel van de suiker en het vet vervangen. Eigenlijk kan je in plaats van vet, vruchtenpuree in gebak gebruiken en omdat een rijpe banaan rijk is aan natuurlijke suikers mag je ook een deel van de suiker weglaten.

Dit klinkt waarschijnlijk allemaal heel erg geïmproviseerd en dat was ook zo want de taart was eigenlijk een groot experiment. Zoals ik zei, was ik altijd een beetje bang om gebak zonder recept te maken. Maar bang zijn in de keuken is nooit de bedoeling! Het moet leuk blijven en ik realiseerde me dat als er iets fout zou gaan, "so what!". Meel en suiker kan je altijd weer kopen. Het zelfvertrouwen en het voldaan gevoel dat je krijgt wanneer je iets gemaakt hebt wat niet alleen gelukt is, maar wat iedereen ook verrukkulijk vond, is goud waard. Een tijdje geleden ben ik dus begonnen met experimenteren en gelukkig heb ik niet zoveel mislukte taarten gemaakt. Waarschijnlijk komt dat niet omdat ik zo'n keukenprinses ben, maar omdat ik de juiste instelling heb. Toch is het altijd even afwachten als je iets nieuws verzint.

Mijn timing was perfect. De taart ging in de oven vlak voordat ik de deur uitging en tegen de tijd dat wij van school terugkwamen, werd Kirstie verwelkomd door de lekkerste geuren (al een goed teken):

"Mama, heb je een taart gemaakt?"
"Yes baby, I made a carrot cake!"
"Mmmm! Dat ruikt heeeerlijk! Mag ik een stukje?"
"Sure sweetie, but we have to wait to see if it worked."
"Ah, dus je hebt weer iets zelf verzonnen!"

We gingen aan tafel zitten en ik sneed een stukje voor ons allebei. De structuur van de taart was precies zoals het moet zijn. Compact en niet te kruimelig. Ik liet mijn vork zachtjes door de taart glijden en nam een hap. Hemels! Niet te zoet en licht geparfumeerd met de lekkere geur van banaan en een vleugje kaneel.

"Dat heb je weer goed gemaakt, mama!"

Weer gelukt!

Ga je gang maar! Beschouw het bakken niet als iets dat mathematisch moet gebeuren, maar gebruik je eigen gevoel en je eigen smaak. Wees niet bang en wedden dat je negen van de tien keer ook zo'n compliment krijgt!

Hier is het recept:

*325g wortelen, fijngehakt in de keukenmachine (Ik vind deze methode beter dan het raspen van wortelen voor als je worteltaart maakt. De stukjes zijn dan iets grover en dat zorgt ervoor dat niet alleen de smaak van de wortelen meer naar voren komt, maar ook de structuur van de taart beter is.)
*handjevol walnoten, grof gehakt
*200g volkoren tarwebloem
*80g donkerbruine bastaardsuiker
*3 eetlepels zonnebloemolie
*1 grote, heel rijpe banaan, gepureerd
*2 theelepels kaneel
*handvol gedroogde abrikozen, gehakt
*3 eieren
*1 theelepel zuiveringszout ("Baking soda" kan je bij de meeste tokos kopen
of bij internationale winkels.)
*1/2 theelepel bakpoeder
*1 theelepel vanille extract

Oven op 180C voorverwarmen. Springvorm van 22cm licht invetten en met bloem
besprenkelen.

Wortelen in de keukenmachine fijnhakken.

In een grote kom, olie en gepureerde banaan goed met een handmixer kloppen. Suiker en kaneel toevoegen en weer kloppen. Eieren toevoegen. Kloppen totdat alles goed gemengd is. Bloem, zuiveringszout en bakpoeder in een aparte kom zeven en aan natte ingrediënten toevoegen. Alles met een houten lepel goed omscheppen en daarna wortelen, abrikozen en walnoten toevoegen. Weer omscheppen en het mengsel in de springvorm doen.

Een uur bakken en 10 minuten op een rooster laten afkoelen alvorens de vorm te verwijderen. Met poedersuiker serveren.



woensdag 4 juli 2007

"Zal ik een blog in het Nederlands beginnen?"



Na iets meer dan een half jaar bloggen, kreeg ik het idee om mijn passie voor het koken met een Nederlands publiek te delen. Laat ik me eerst even voorstellen!

Mijn naam is Paola en in oktober 1997 ben ik naar Nederland gekomen, voor wat anders, liefde! Bijna tien jaar later voel ik me volkomen geïntegreerd en heb ik geen plannen om ooit terug naar "the U. S. of A." te gaan. Het gevoel van thuis zijn werd groter nadat ik mijn studie Nederlandkunde/ Kunstgeschiedenis aan de Leidse Universiteit ben begonnen. Ik ben helemaal verliefd geworden op de Nederlandse cultuur, en in het bijzonder, op de kunst van de Gouden Eeuw. Als ik naar de penseelstreken van Rembrandt kijk, zijn de tranen moeilijk te onderdrukken. Maar kunst is niet mijn enige passie.

Ik voel me helemaal in mijn element als ik creatief in de keuken bezig mag zijn. Alles, van het plannen van een uitgebreide maaltijd, tot de zoektocht naar de allerlekkerste ingrediënten is voor mij meer dan een hobby...het is een manier van leven. Ik hou van goed eten en bijzondere smaken, maar ik hou er vooral van mijn liefde voor alles wat gastronomisch is met anderen te delen. Ik kan er ontzettend blij van worden als iemand mij een compliment geeft over iets dat ik heb gemaakt of als ze bereid zijn om naar mijn enthousiaste verhalen over een nieuw soort olijfolie te luisteren. Vandaar deze blog.

Ik wil mijn passie voor alles wat lekker is met mijn lezers delen. Ik wil jullie inspireren om nieuwe dingen in de keuken te proberen en het zou leuk zijn om met jullie in dialoog te raken . Laat mij weten wat je van mijn recepten vindt, vertel mij iets over dat nieuwe kookboek of exotisch ingrediënt, of zeg mij gewoon wat je op de boerenmarkt heb gekocht. Ik luister er naar met alle plezier.

En om het begin van deze blog te vieren, laten we een stukje van mijn favoriete Italiaanse taart eten!

Torta al cioccolato e vino rosso and salsa al cioccolato

*200g zachte boter
*250g zeer fijne suiker
*4 geklutste eieren
*25g cacaopoeder
*250g bloem
*1 theelepel bakpoeder
*1/2 theelepel kaneel (optioneel)
*1 dl rode wijn
*1/2 theelepel vanille extract
*150g pure chocoladekrulletjes(je kan ze zelf maken met behulp van een dunschiller...Ik heb een deel van de krulletjes op deze manier gemaakt en de rest heb ik gewoon met behulp van een keukenmachine gemaakt!)
* 1 takje rozemarijn

Voor de salsa al cioccolato (Als je salsa over hebt, is deze ook lekker over vanilleijs, met gehakte walnoten!)
*1.2 dl koffiemelk
*150g pure chocolade in stukjes gehakt
*1 1/2 theelepel cacaopoeder
*1 1/2 theelepel honing of Golden Syrup (verkrijgbaar in gespecialiseerde winkels met internationale producten. Kingsalmarkt in Amstelveen, bijvoorbeeld.)
*25g boter
*1 eetlepel suiker
*chocoladekrulletjes om de taart af te werken

Oven op 180C voorverwarmen en springvorm van 22cm met boter invetten. Daarna met bloem besprenkelen. Een leuk truukje dat ik van mijn kookheldin Nigella Lawson heb geleerd is om de bodem van de vorm ook met een op maat afgeknipt stuk bakpapier te bekleden.

Boter en suiker kloppen. Geklutste eieren een voor een toevoegen. Gezeefde cacaopoeder, bloem, bakpoeder en kaneel toevoegen en het mengsel voorzichtig omscheppen. Roer eerst de rode wijn en vanille en dan de chocoladekrullen door.

Giet het beslag in de springvorm en laat het ongeveer een uur en een kwartier bakken. Haal de taart uit de oven en laat deze in de springvorm op een rooster afkoelen. De vorm verwijderen en de inhoud op een taartschaal plaatsen.

Voor de salsa:
Roer alle ingrediënten au bain marie (in een glazen schaaltje boven een pot kokend water) totdat het mengsel zacht en gesmolten is. Een paar minuten laten staan.

Salsa over de taart strijken en met chocoladekrulletjes decoreren. Vergeet dat takje rozemarijn niet! De taart absorbeert het lekkere aroma en de twee smaken sluiten perfect op elkaar aan! Enjoy!