Not Your Everyday Cupcakes!

De geur van chocolade hangt als dikke mist door het hele huis heen. In de oven zit het tweede dozijn chocolade kerstcakejes te bakken- voor het kerstdiner van mijn dochtertje. Toch kan ik het niet nalaten om nog een derde dozijn te bakken- voor ons.
Toen ik deze cakejes voor het eerst bakte, was ik meteen verkocht. Ik had nog nooit zo’n lekker mini- bakseltje geproefd en het grappige is dat deze cakejes helemaal geen “kerstcakejes” zijn of zelfs gewone cakejes, maar veganistische cakejes! En nee, ik heb niet besloten om de wereld van eieren, melk en vlees gedag te zeggen. Integendeel, ik ben een bekeerde vleeseter geworden nadat ik vele jaren als vegetariër door het leven ging. Waarom is hier niet van belang, laten we het over de cakejes hebben.
Ik heb door de jaren heen allerlei recepten voor traditionele “cupcakes”, zoals we ze in Amerika noemen, geprobeerd, maar toch steken deze met kop en schouders ver boven alle anderen uit. Hoe het komt dat ze zoveel lekkerder zijn, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat deze cakejes zo hemels licht zijn, dat je ze bijna als kleine chocolade-kussentjes zou kunnen omschrijven. Misschien heeft het iets te maken met het vervangen van alle dierlijke producten door ingrediënten als sojamelk en azijn, maar ik vermoed dat het ook door het zeven van de droge ingrediënten komt. Daardoor wordt het kruim niet al te compact en krijgen ze die luchtige textuur die ik zo gevaarlijk lekker vindt.
De vorige keer, heb ik ze ook met een veganistiche botercrème bekroond, maar deze keer heb ik het recept voor de vanille botercrème uit het boek “More From Magnolia” gevolgd- een boek vol weelderige recepten van een van de beroemdste bakkerijen in New York, Magnolia Bakery.
Hier zijn de twee recepten, in het Engels:

Vegan Chocolate Cupcakes

Magnolia’s Buttercream Frosting

NB: *Ik heb 36 cakejes gemaakt en had iets te veel crème over, ongeveer genoeg voor 48 cakejes. Daarom raad ik je aan om het recept aan te passen naar de hoeveelheid cakejes die je gaat maken.
*Ik heb kleurstof in gel vorm gebruikt. Gebruik liever geen vloeistof omdat dit de crème dunner maakt.

Makkelijke maaltijd

Het gebeurt niet vaak, maar gisteren om kwart voor zes had ik geen idee wat wij die avond zouden gaan eten. Ik had bijna niks in huis, het was koud en ik had geen zin om naar de supermarkt te rennen. Gelukkig was er een doos eieren in de koelkast en een paar aardappeltjes over van de vorige dag. Daarom was het verzinnen van een maaltijd geen moeilijke kwestie- als je eieren en aardappels hebt, is een tortilla een prima oplossing voor een impromptu maaltijd! Deze tortilla moet je trouwens een keertje maken, zelfs als je meer dan eieren en aardappels in huis hebt! De knoflook en rozemarijn zorgen voor een zeer aromatische resultaat en de gril geeft de tortilla en onweerstaanbaar goudbruin kleurtje. Niet slecht voor een makkelijke maaltijd...en veel lekkerder en goedkoper dan de afhaalchinees of een pizza! Serveer de tortilla het liefst met een simpele salade of met gestoomde groente zoals sperziebonen of broccoli.


NB:
Wist je trouwens dat knoflook vol antioxidanten zit en dat het een antibiotische werking heeft? Gezond dus!



Tortilla met knoflook en rozemarijn
Voor 6 personen

*1 ui, in ringetjes gesneden
*100g witte champignons, in plakjes gesneden
*4 teentjes knoflook, geperst
*3 el chiliolie
*300g aardappels, in dunne plakjes gesneden
*2 tl gedroogde rozemarijn *mespunt gedroogde chilivlokken
*6 eieren
* 1 tl kurkuma
*3 el water
*zout en peper naar smaak

Snij de ui in ringetjes, de champignons in plakjes en pel de knoflook. Was de aardappels zonder ze te pellen en snij ze in dunne halvemaantjes. Verhit een eetlepel olie in een pan, voeg de uitjes toe en pers de knoflook uit boven de pan. Voeg de chilivlokken toe en bak dit 5 minuten op een laag vuur. Draai het vuur omhoog, voeg de andere twee eetlepels olie aan de pan toe en gooi de aardappels in de pan samen met de rozemarijn. Verwarm ondertussen de grill op 200C voor. Bak de aardappels 8 minuten onder voortdurend omscheppen. Voeg zout en peper naar smaak toe. Voeg dan de champignon plakjes toe en bak het geheel nog 3 minuten. In een kom kluts je de eieren los met de kurkuma, het water, het zout en de peper. Voeg de eieren toe, draai het vuur helemaal omlaag en laat de onderkant van de tortilla in ongeveer 10 minuten stollen. Roer niet! Haal de pan van het fornuis en zet deze onder de grill. Ik doe dit met de deur van de oven ietsje open zodat de handvat van de pan buiten de warmte blijft. Laat op die manier de bovenkant van de tortilla in ongeveer 8 minuten stollen en goudbruin worden. Serveer in puntjes met een salade of gestoomde groente.

Glühwein, maar dan ook met de voorpret

Het is haast niet te geloven, maar volgende week is het al Kerst! Alles is weer gezellig versierd, de kerstboom ziet er sprookjesachtig mooi uit en de ham is al besteld. De laatste dagen heb ik het echt naar mijn zin gehad met het plannen van uitgebreide kerstmaaltijden en weelderige desserts- onder andere, een kerstavond maaltijd van zelfgemaakte bagels met een makreelrilette, Colombiaanse “buñuelos,”, een traditionele Engelse “Christmas cake”, maar dan met chocolade, verschillende soorten kerstkoekjes, zelfgemaakte bonbons, een kerstontbijt met Italiaanse panettone (ook zelfgemaakt), versgebakken broodjes, gerookte zalm en een geheime “Christmas cocktail”. Het kerstdiner is een verhaal apart natuurlijk en dit jaar zal er een langzaam gebraden, met cranberrygelei geglazuurde en met kruidnagels bestoken feestham op tafel verschijnen.

Voor mij is er geen kerst zonder veel gezellige uren in de keuken door te brengen. Soms zie ik advertenties in de krant voor luxe kerstdiners bij dure restaurants, maar ik zou er niet aan denken om zo’n hoop geld uit te geven voor iets dat ik tien keer beter en met veel meer liefde zelf thuis kan maken. Dat geld ook trouwens voor al die voorverpakte “feest” producten die bij de meeste supermarkten verkocht worden. Wat is nou de lol van een plastic bakje varkenshaas opentrekken en een al gemarineerd stukje vlees in de pan gooien? Of een toetje aan je gasten voorschotelen waarvan je alleen de verpakking moet verwijderen? Noem mij maar rustig een arrogante “food snob”. Ik voel me zo ontzettend dankbaar dat ik mij een weg in de keuken weet te banen!

Jammer genoeg zijn er nog veel te veel mensen die zich geïntimideerd voelen bij het gedachte dat ze tijdens deze dagen iets helemaal zelf moeten toveren en geloof me, het was niet mijn bedoeling om dat gevoel hier te versterken, maar juist om mensen te stimuleren om iets meer lef in de keuken te hebben. Het plezier in het koken is niet iets dat je van de een op de andere dag zomaar als een mooi ingepakte kerstcadeau krijgt- je moet er aan werken en je moet durven om echt creatief bezig in de keuken te zijn- niet met gemaksvoedsel, maar met pure, eerlijke ingrediënten! In de toekomst zal ik een boek publiceren waarin ik iedereen wil laten zien hoe makkelijk (en bevredigend!) het is om vers en zonder pakjes te koken. Smaakvolle kerstrecepten zullen er ongetwijfeld niet ontbreken, zoals mijn geurige en zeer aromatische glühwein. Als je deze eenmaal hebt geproefd, kan ik je garanderen dat je nooit, maar dan echt nooit meer een flesje zal kopen. Proost! Op een gelukkige en heerlijke kerst!

Hier is het recept:

Zelfgemaakte glühwein
Voor 2 glazen

*375 ml droge rode wijn
*100 ml versgezette cranberrythee
*een onbespoten sinaasappel
*2 kaneelstokjes
*3 kruidnageltjes
*3 kardemompeultjes, geplet
*2 el bruine rum
*2 el bruine basterdsuiker

Snij de sinaasappel doormidden en pers het sap van een helft eruit. Snij de andere helft in dunne plakjes en snij deze plakjes door midden zodat je halvemaantjes van sinaasappel krijgt.

Doe alle ingrediënten dan in een pan en laat dit tien minuten op een laag pitje langzaam warm worden (zonder te koken!). Zeef de wijn en serveer in mooie glazen samen met een kaneelstokje en een paar schijfjes sinaasappel.

Amerikaanse Turkey Pot Pie

Een paar weken geleden heb ik samen met mijn gezin Thanksgiving gevierd, een van de meest belangrijke Amerikaanse feestdagen. Zoals alle andere jaren heb ik een mini- biokalkoen besteld om lekker vol te proppen met de traditionele 'stuffing' die niets meer is dan een mengsel van oud brood, worstvlees, kruiden en bouillon, maar toch ontzettend lekker. Ik noemde de kalkoen 'mini' omdat hij met zijn magere 3,5 kilo niet te vergelijken is met de vetgemeste beesten van ruim 10 kilo die ik uit mijn jeugd kende. Deze 'mini' kalkoen is alleen groot wat de prijs betreft want ik heb een dikke 70 euro voor betaald. Hans vond dat een beetje belachelijk en probeerde mij steeds te overtuigen om gewoon een kippetje te braden, maar ja, Thanksgiving met en kippetje klopt niet.
We waren met z'n vieren, dus genoeg mogelijkheid voor de ook zeer traditionele 'leftovers' of 'kliekjes'. Veel Amerikanen eten dat beroemde vlees tot het bijna uit hun oren komt, maar je hoort niemand klagen want er zijn manieren genoeg om het in allerlei gerechten te verwerken- niet alleen in 'turkey sandwiches'.

Mijn 'leftovers' waren genoeg voor een paar heerlijke broodjes die we samen met de bijhorende 'cranberry sauce' hebben gegeten en er was ook voldoende voor een kalkoentaart, die net zo mooi en goudgeel bleek te zijn als de vogel zelf. Het recept is vrij makkelijk te maken. Je hoeft niet te schrikken van het idee dat je het bladeerdeeg zelf moet maken want dit is echt een fluitje van een cent en zoveel fijner qua smaak en structuur dan die velletjes die je bij de supermarkt kan kopen. En als je geen kalkoen weet te krijgen, alhoewel dat niet zo moeilijk is gezien de tijd van het jaar, gebruik dan het vlees van een gebraden kip!

Amerikaanse 'Turkey Pot Pie'
Ingrediënten:
Voor het deeg:
*250g bloem
*125g koude boter, in kleine blokjes gesneden
*2 eigelen
*2 el ijswater
*1 tl zout
*1/2 el suiker

Doe de bloem en de boter samen in een kommetje en zet het dan tien minuten in de vriezer. In een andere kom kluts je de eigelen samen met de zout en het water. Zet deze dan in de koelkast. Na tien minuten doe je de bloem en boter in de keukenmachine en druk je op de pulse- knop totdat het mengsel op broodkruim lijkt. Giet daarna het ei mengsel door de vulopening terwijl je op de pulse- knop blijft drukken. Stop zodra het deeg lijkt samen te komen. Doe het deeg dan op een met bloem bestoven werkvlak en kneed het heel eventjes. Snij het deeg in twee delen, maar zorg ervoor dat een stuk iets groter is dan het andere. Het grootste stuk is om de springvorm ( 22cm) te bekleden en het kleinere is het 'deksel' van de taart. Vorm beide stukjes tot twee schijfjes, wikkel ze in plastic folie en zet ze tenminste een halfuurtje in de koelkast. Als je de springvorm wilt bekleden, vet je deze eerst lichtjes in met een beetje boter. Haal dan het grootste stuk deeg uit de koelkast en rol dit uit zodat het een paar centimeter over de rand van de springvorm hangt. Het kleinste stuk rol je uit tot het formaat van de bovenkant van de springvorm. Nadat je de vulling erin doet, leg je de deegdeksel op de taart en rol je het overhangende deeg naar binnen toe.

Voor de vulling:
*±500g gaar kalkoenvlees (of gebruik kip)
*2 maïskolven
*150g erwtjes uit de diepvries
*70g boter
*60g bloem
*500ml melk
*1 bouillonblokje (tuinkruiden, groente of kip), verkruimeld

*1 ei, losgeklopt

Oven op 200C voorverwarmen. Haal de maïskorrels van de kolven af en doe die samen met het in stukjes gescheurde vlees en de erwtjes in een kom. Maak dan de roux. Smelt de boter in een pannetje op een laag vuur. Voeg de bloem en het verkruimelde bouillonblokje toe en klop het mengsel snel met een garde. Voeg dan steeds klein beetjes melk toe maar blijf vooral kloppen, er mogen geen klontjes in zitten! Als je een dikke, romige saus krijgt, proef je die en voeg je zo nodig zout en peper toe. Giet de saus over de groente en het vlees en schep het geheel goed door elkaar. Doe de vulling in de met deeg beklede springvorm en maak de taart af door het deegdeksel erop te leggen en de randjes naar binnen te rollen. Klop een eitje los en strijk dit lichtjes met een kwastje over de taart. Zet de taart op een bakplaat in het midden van de oven en bak deze de eerste tien minuten op 200C, zet daarna de temperatuur omlaag op 180C. Laat de taart vervolgens nog 30- 40 minuten bakken. Haal de taart dan uit de oven en laat deze 5 minuten op een rek afkoelen alvorens de rand van de springvorm los te maken en de taart te serveren.

De Nederlanders hebben wél een eetcultuur, en lekker eten ook!

Een paar maanden geleden heb ik een stukje geschreven voor Expatica over De week van de smaak. In dit artikel heb ik mijn mening gegeven over de Nederlandse eetcultuur, één die wel bestaat en die net zo rijk is als alle andere. Tijdens De week van de smaak heb ik met bewondering naar Nederlandse boeren geluisterd als ze over hun kazen, mosterd en zelfs wijnen spraken. Ik kon de liefde en het enthousiasme voor hun producten in hun ogen lezen en dat heeft mij erg gemotiveerd om het idee dat er in Nederland geen goed eten te vinden is naar het rijk der fabelen te sturen. Als schrijfster voor Expatica heb ik het mijn missie gemaakt om buitenlanders te laten zien dat de Nederlandse keuken niet zo "saai" en "smakeloos" is als wordt beweerd. Toch zijn het niet alleen buitenlanders die soms negatief zijn over de Nederlandse eetcultuur. Vorige week was Nigella te gast bij het programma Pauw en Witteman en ik heb echt genoten van de manier waarop Nigella Lawson (mijn grootste kook heldin) reageerde toen het Nederlandse eten weer door Nederlanders zelf belachelijk werd gemaakt. Na het verschijnen van mijn artikel in Expatica heb ik verschillende reacties gekregen, positieve reacties van mensen die bijvoorbeeld niet wisten dat er in Nederland wijn geteelt wordt en negatieve reacties van mensen die mij probeerden wijs te maken dat Nederland geen "eetcultuur" heeft.

In mijn volgende artikelen heb ik weer mijn mening gegeven en mijn best gedaan om de Nederlandse eetcultuur in een ander licht te stellen. Niet alleen door er op alle onzin in te gaan, maar door goed, eerlijk Nederlandse eten te laten zien. Daarom nu een heerlijk recept uit de Nederlandse keuken: draadjesvlees!

Draadjesvlees, in rode wijn! (For recipe in English, follow the link at the bottom of the page)

*750- 850g sukadelapjes of runderlappen
*1 grote ui, fijngesnipperd
*2 tomaten, zonder zaadjes en fijngesneden
*70g margarine
*2 laurier blaadjes
*1 takje rozemarijn
*1 takje tijm
*±300ml rode wijn
*mespunt gemalen kruidnagel
*zout en peper, naar smaak
*1 el balsamico azijn

Tip: Zorg ervoor dat het vlees niet direct uit de koelkast komt, maar laat het op kamertemperatuur komen. Als u dit doet, gaat het vlees niet krimpen en behoudt het zijn sappen.

1. Hak de tomaten en het uitje.
2. Smelt de margarine in een braadpan. Voeg, als het schuim wegtrekt, het vlees toe en laat het op een middelhoog vuur in 2-3 minuten per kant bruin worden.
3. Voeg zout en peper naar smaak toe.
4. Voeg het uitje, de tomaten en de wijn toe samen met de kruiden.
5. Zet het vuur laag en laat het gerecht met het deksel op de pan 3-4 uur zachtjes sudderen. Kijk elke uur of er genoeg vocht in de pan zit, zo niet, voeg dan steeds een beetje wijn toe.
6. Voeg de azijn toe ongeveer half uurtje voordat u het gerecht gaat serveren.
7. Proef en voeg zonodig meer zout en peper toe.
8. Serveer met gekookte aardappeltjes en rode kool.

Om mijn nieuwste artiekel (in het Engels) te lezen, zie de volgende link:

Food in The Netherlands

Veel meer dan kaas alleen

De week van de smaak komt eraan en om dat te vieren ben ik vandaag naar Kasteel Groeneveld geweest om allerlei lekkers van Nederlandse bodem te proeven. Ik hoor soms mensen zeggen dat Nederland geen culinaire traditie heeft. Ha! Hebben ze wel eens naar de ontbijtjes en banketten uit de Gouden Eeuw gekeken?! Ik durf zelfs te beweren dat de nu zo in de mode geraakte term "food porn" met dit soort schilderijen is begonnen!
Nederland heeft veel meer dan kaas alleen.
Voor een indruk van de culinaire festiviteiten click hier : Groeneveldfestival

Pêche plat

Hebben jullie al van de pêche plat gehoord? In het Engels worden ze vanwege hun uiterlijk donut peaches, Saturn peaches of UFO peaches genoemd. Deze zoete, witvlezige perziken zijn niet rond, maar plat. De pit is klein en omdat ze veel meer suiker bevatten dan normale perziken, moet je ze niet al te lang laten liggen want ze bederven snel! Ik was heel blij toen ik ze gisteren op de markt zag en heb meteen twee kilo gekocht. Ja, heel veel. Maar een overvloed aan fruit is hier nooit een probleem.


Voor een lekker recept, bezoek eens mijn andere blog: In My Life
Want a delicious recipe? Click on the link above!

Vijgen met yoghurt, honing en geroosterde pijnboompitten

Soms ga je gewoon boodschappen doen en word je aangenaam verrast. Het gebeurde mij gisteren toen ik naar de Islamitische winkel ging om een pakje halloumi te kopen. Daar, voor mijn neus, zag ik de mooiste, purperkleurige vijgen die je je kan voorstellen. De laatste keer dat ik vijgen had gekocht was jaren geleden bij een supermarkt bij mij in de buurt, maar jammer genoeg was dat een grote teleurstelling. Mijn Colombiaanse ouders hebben me geleerd wat echte vijgen zijn. Zoet, met een zachte, perzikachtige huid. Goede vijgen waren in de VS niet altijd makkelijk te verkrijgen en daarom lieten ze vaak potjes gekonfijte vijgen naar ons toe sturen. We aten ze met stukjes zoutige Colombiaanse kaas, vergelijkbaar met feta. Natuurlijk gaat er niets boven een verse vijg en vanochtend heb ik weelderig ontbeten met de smaak van mijn jeugd.

Vijgen met yoghurt, honing en geroosterde pijnboompitten
*1 rijpe vijg
*80ml dikke boerenyoghurt
*2 eetlepels geroosterde pijnboompitten
*1 eetlepel honing
*snufje kaneelpoeder

Snijd de vijg in vieren. Schep de yoghurt midden tussen de partjes en serveer met de honing, pijnboompitten en kaneelpoeder.
Genoeg voor 1 persoon.

Karamel-appelmuffins

Officieel is het nog zomer, maar de afgelopen dagen lijkt het alsof de herfst echt is aangebroken. Het wordt kouder en de dagen zijn korter. Ik durf de deur niet meer uit zonder mijn jas en een paraplu. Zonnige dagen worden afgewisseld met regen en als het weer een beetje tegenvalt verschijnen er steeds minder mensen op de markt. Ik vraag me af of ze wel weten dat de kramen nu vol zijn met zoete pompoenen, zachte pruimen en friszure appels.
Ik hou van de herfst en van de nieuwe culinaire mogelijkheden dat het seizoen met zich meebrengt. Op kille dagen sta ik het liefst met een pollepel in de hand over een beslagkom iets te roeren. Na een zomer vol lichte salades ga ik vanzelf weer hunkeren naar de zoete geuren die zich door het huis verspreiden als er iets in de oven zit.

Karamel-appelmuffins

*250g bloem
*150g bruine rietsuiker
*2 theelepels kaneel
*1 eetlepel bakpoeder
*1/2 theelepel zuiveringszout
*mespunt zout
*3 kleine appels, geschild en fijngesneden
*2 eieren
*1 theelepel vanille extract
*150ml melk
*65ml maïsolie
*12 theelepels confiture de lait, plus nog meer om de muffins te bestrijken (Deze stroopachtige lekkernij heb ik in Frankrijk gekocht. Die kan echter vervangen worden door dulce de leche of Bebogeen.)

Verwarm oven op 200C. Bekleed muffinvorm met papiertjes. Meng bloem, suiker, bakpoeder, zuiveringszout, zout en kaneel in een diepe kom. Voeg fijngesneden appel toe en meng het geheel weer goed. In een maatbeker de melk, eieren, olie en vanille met een garde goed kloppen. Voeg de natte ingrediënten aan de droge toe en meng alles goed door elkaar, maar niet te fanatiek! Doe ongeveer een eetlepel van het beslag in elk vormpje. Voeg een theelepel confiture over het beslag en doe nog een eetlepel van het beslag over de confiture. Bak de muffins in 20-25 minuten goudbruin in de oven. Bestrijk de muffins met wat confiture als ze nog warm uit de oven zijn.

Voor ongeveer 12 muffins

Foodie zijn kan je leren!

Gisteren heb ik met een van mijn kookstudenten heerlijk door Almere-Stad geslenterd. Onder een strakblauwe lucht genoten we van alles wat mijn stad op culinair gebied te bieden heeft. In de afgelopen jaren is Almere enorm gegroeid en voor de gourmandes onder ons is dat een groot voordeel, want dat betekent dat we niet meer naar Amsterdam moeten als we op zoek zijn naar die ene bijzondere specerij. Alles ligt hier gewoon voor het grijpen!

Na een cappuccino en een temperamentvol gesprek over Italiaanse smaken en goede wijn, zijn we naar de toko gegaan om soba noodles voor onze lunch te kopen. Ik liet haar verschillende soorten kruiden en specerijen zien en legde uit hoe ze die kon gebruiken. Ik vertelde haar iets over de verschillende soorten Japanse noodles en probeerde uit te leggen waar je liever vanillepeulen kon gebruiken in plaats van vanille-extract. De diversiteit aan oosterse ingrediënten die toko's te bieden heeft is inmiddels bekend, maar toch is er bijna altijd iets nieuws te vinden. Reden genoeg om regelmatig eens te gaan kijken!

Daarna naar de Oil & Vinegar voor nog meer "ingrediëntenles"! We zijn door alle schappen gegaan en over elk product had ik iets te vertellen. Ze was erg onder de indruk van de "spice rubs". Deze ingenieuze kruidenmengsels kan je bijna overal gebruiken. Denk maar bijvoorbeeld aan marinades, dressings en dips! We hadden het ook over de gearomatiseerde fleur de sel die alleen bedoeld zijn om een gerecht af te maken en over de peperige Zuid-Afrikaanse olijfolie, onmisbaar in dressings en om soepen af te maken. Het was erg grappig want ik werd drie keer gevraagd of ik hulp nodig had! Maar ja, misschien is het niet zo vreemd als winkeliers een beetje raar naar je beginnen te kijken als ze zien dat je een rondleiding geeft door hun winkel...dat is tenslotte hun taak!

Na de Oil & Vinegar gingen we een kijkje nemen bij de Islamitische winkel. Dit kleine, altijd stampvolle winkeltje is een waar Mekka voor alle culinaire liefhebbers. Het assortiment aan exotische groente en fruit is verbazingwekkend, alles ziet er vers en smakelijk uit en de prijzen zijn erg vriendelijk. Hier kan je ook terecht voor elk soort kruid, specerij, peulvrucht of graan en als je een stukje halloumi kaas zou lusten, hebben ze dat ook! Ik vertelde haar over wat een culinaire traktatie een stuk gegrilde halloumi was en blijkbaar was de verleiding veel te groot, want ze heeft meteen een stukje gekocht! Als laatste zijn we over de markt gelopen en spraken we over waarom het beter is om je geld hier uit te geven dan in de supermarkt. We hadden het ook over hoeveel lekkerder eten met de seizoenen is...mijn inmiddels al bekende "etensfilosofie".

Met een paar zware tassen kwamen we thuis en samen hebben we een heerlijke lunch gemaakt die wij vervolgens in de tuin hebben gegeten. Het was weer een succesvolle kookles, en niet zomaar een kookles, maar ook een aangename manier om iemand iets te laten zien (en proeven!) van wat goed eten eigenlijk is! Ik krijg zoveel voldoening van deze bijeenkomsten. Als iemand na een kookles mijn huis verlaat met een glimlach op het gezicht en met zin om weer bij elkaar te komen, ben ik een tevreden mens.

NB: Mocht iemand interesse hebben in een kookles of een "foodie-trip", kijk dan op La Douce Vie.
In de toekomst komt er een aparte website voor dit soort culinaire activiteiten.

Lang leve het goede eten!

Toen ik een paar weken gelden over de markt in Autun liep, waande ik me in een gourmandishe droom. Het eerste wat ik zag was een kraam met allerlei kruiden, specerijen en gedroogde vruchten. Zakken vol geurige lavendel lachten me toe, net zo vriendelijk als de dame die achter de kraam stond. De zachte, oranje abrikozen waren rijp en zoet en de tomaten coeur de boeuf waren een lust voor het oog. Wat een geluk was het om de laatste pain de campagne te kunnen bemachtigen, want ja, hiervoor moet je snel zijn! Dat de Fransen van eten houden is geen geheim en dat is te zien (en te proeven) in alles wat ze verkopen. Goed eten is hier geen luxe, het is een manier van leven.

Afgelopen week heb ik watertandend naar de tv-serie Mediterranean Escapes van Rick Stein op de BBC gekeken en blijkbaar is goed eten ook een gewoonte in veel landen rondom het Middellandse Zeegebied. In een van de uitzendingen bijvoorbeeld, heeft hij de kijker als het ware een beetje van de Siciliaanse en de Pugliaanse keuken laten proeven door onder andere te laten zien hoe het er allemaal aan toe gaat op de bruisende vismarkt van Catania. Wat hij ook in zijn mond stopte leek een culinaire kunst, niet omdat het eten gecompliceerd was, maar omdat hij seizoensgebonden producten gebruikte. Op deze manier is alles gegarandeerd op zijn best en de smaak is voortreffelijk. Je hoeft er niet veel voor te doen om goed te eten, behalve respect te hebben voor wat de natuur te bieden heeft. Er was veel kabaal toen Jamie Oliver voor de tv zelf een schaap slachtte, maar weinig mensen vinden het een schande als er voorverpakte stukken vlees in de supermarkt verkocht worden en waar het vlees vandaan komt wilt niemand weten. Het is hetzelfde verhaal met aardbeien die rond de Kerstdagen verschijnen. Dat is precies wat ik met "respect" bedoel.

Gisteren zat ik in Drenthe met mijn oer-Nederlandse schoonmoeder te kletsen en ik probeerde het gesprek steeds te sturen in de richting van een van mijn favoriete onderwerpen- hoe het vroeger allemaal was. Boodschappen doen zag er een tijdje geleden iets anders uit dan nu. Er waren geen supermarkten en dat betekende dat je je brood bij de bakker haalde, het vlees bij de slager of zoals mijn schoonmoeder deed, bij de boer, groente en fruit teelde je, als
dat mogelijk was, liever zelf. Men at met de seizoenen, de maaltijd was een belangrijk moment van de dag en "fast- food", wat niet verder ging dan een patatje, was geen regel maar uitzondering. Waarom behoort dat bijna allemaal tot het verleden? Waarom heeft eten niet de plaats dat het verdient in onze maatschappij en waarom groeien zoveel kinderen op zonder ooit in de keuken te hebben gestaan? Ik moest bijna huilen toen iemand eens tegen me zei dat koken voor haar niks meer was dan een "huishoudelijke taak" die ze zo snel mogelijk uit de weg wilde hebben. Met andere woorden, eten en koken hadden voor haar een negatieve connotatie. Niet iedereen hoeft zo'n liefde voor koken te hebben als ik, maar daar gaat het eigenlijk niet om. Het gaat om een bewuste manier van leven, want let's face it, goed eten is ook belangrijk! Jammer dat veel mensen zich niet realiseren dat verantwoord en lekker eten niet gecompliceerd hoeft te zijn. Het is steeds meer mijn doel geworden om anderen hiervan te overtuigen. Lang leve het goede eten!

En om je meer "in the mood for good food" te krijgen, heb je hier een recept voor een gerecht vol robuuste zomerse groente. Geniet ervan, want voor je het weet is de herfst aangebroken. Niet dat dat slecht is, want pompoenen, appeltjes en peren staan ons te wachten!


Ratatouille
(4 personen)

*2 uitjes, fijngesneden
*500g mooie, rijpe trostomaten, grof gesneden
*een takje verse tijm
*een takje verse rozemarijn
*3 blaadjes gedroogd laurierblad
*6 eetlepels olijfolie
*4 teentjes knoflook, fijngesneden
*2 rode paprika's, in blokjes gesneden
*2 grote courgettes, in blokjes gesneden
*2 aubergines, in blokjes gesneden
*2 theelepels korianderzaadjes, geplet in een vijzel of met een mezzaluna (de korianderzaadjes zijn te koop bij de natuurwinkel of de toko)
*zout en peper naar smaak
*peterselie voor de garnering

Verhit 2 eetlepels olie in een pan met diepe bodem. Voeg de uitjes, knoflook, rozemarijn, tijm en laurierblad aan de olie en laat dit tien minuten zachtjes laten zweten. Snij de tomaten doormidden en verwijder met behulp van een lepel, de zaadjes en het vruchtvlees. Snij de tomaten in grove stukken, voeg ze toe en strooi er een beetje zout en peper over. Laat dit 20 minuten op een zacht vuur koken onder regelmatig roeren. Ondertussen kan je de rest van de groente in stukken van ongeveer dezelfde grootte snijden. Verhit 3 eetlepels olie in een andere pan en bak de paprika stukjes vijf minuten op een hoog vuur, onder regelmatig roeren. Haal ze uit de pan met een schuimspaan en doe ze in een diepe kom. Bak de aubergine stukjes op dezelfde manier en doe ze vervolgens in de kom met de paprika. Voeg nog een eetlepel olie aan de pan en doe precies hetzelfde met de courgette stukjes. Voeg alle gebakken groenten aan de pan met de tomaten toe. De geplette korianderzaadjes toevoegen en de deksel op de pan zetten. Laat dit nog 15 minuten op een zacht vuur koken. Proef en voeg er zout en peper naar smaak toe. Serveer in diepe kommen, gegarneerd met peterselie, een scheutje olijfolie en knapperig brood.

Pancakes vs. Pannenkoeken...en een Healthy Girl's Ontbijt

In mijn laatste post heb ik jullie iets verteld over een van mijn weekend genoegens- een uitgebreid ontbijt. Het verbaast me nog steeds hoe sommige mensen zomaar de deur uit kunnen zonder de tijd te nemen om iets te eten. Zoals ik zei, het hoeft niet gecompliceerd te zijn, een smoothie of wat fruit is wat mij betreft prima, maar niks? Ik hoor soms "ja, maar ik kan niks door mijn keel krijgen zo vroeg in de ochtend". Is het niet een kwestie van even wennen? Als je wakker wordt, hoort je lichaam om brandstof te vragen want je hebt namelijk de hele nacht gevast! Het zal niet snel gebeuren dat iemand hier 's ochtends op weg gaat met een lege maag en nu het zomervakantie is, probeer ik mijn dochter af en toe te verwennen met iets extra bijzonders.

Ik ben een van die moeders die probeert overal groente en fruit in te stoppen en pannenkoeken zijn een ideaal gerecht om dit te doen. Als ik trouwens aan een pannenkoek denk, denk ik niet aan de dunne Nederlandse exemplaren, maar eerder aan de dikke en wat kleinere Amerikaanse pancakes die je met maple syrup serveert. Het verschil tussen de twee zit vooral in het gebruik van bakpoeder want door dit ingrediënt gaan de pancakes rijzen. Als je mij vraagt welke van de twee ik lekkerder vindt, zou ik moeilijk kunnen kiezen. Toch heb ik mijn voorkeur op een andere manier. De Nederlandse pannenkoeken beschouw ik meer als een verwennerij voor het avondeten en de Amerikaanse zie ik nog steeds als iets voor een speciaal ontbijt. Maar voor Kirstie maakt het helemaal niks uit.

Een paar weken geleden is ze wakker geworden met de geur van versgebakken pancakes. Het is soms een hele klus om haar 's ochtends naar beneden te halen, maar als ze dit ruikt komt ze vanzelf naar beneden, tandjes gepoetst en netjes aangekleedt. "Mmm! Pancakes!" Het mooie aan dit recept is niet alleen dat het resultaat verrukkelijk is, maar dat dankzij het fruit en de volkorentarwemeel de pancakes bomvol vezels zitten. En ze zijn een fluitje van een cent om te maken! Lekker, gezond en snel...en toch, als ik Kirstie een hapje ziet nemen van deze kleine, goudgele dikkertjes voel ik me zoals Nigella Lawson zegt "een goddelijke huisvrouw"!

Hier is het recept:

Healthy Girl's Pancakes
*1 ei
*200ml melk
*150g volkorentarwemeel
*2 heel rijpe bananen, fijn geprakt
*2 theelepels bakpoeder
*snufje zout
*1 theelepel kokosnoot extract (verkrijgbaar bij de Toko)
*klontje boter
*extra fruit om te serveren
*stroop, bij voorkeur Golden Syrup, om te serveren

Klop melk, ei en extract in een kom. In een andere kom, prak de bananen tot moes. Voeg de geprakte bananen aan de melk toe en nogmaals goed kloppen, het liefst met een mixer. Bloem, bakpoeder en zout over dit mengsel zeven en een laatste keer goed kloppen. Laat dit vijf minuten rusten. Bak de pancakes ter groote van ongeveer 10cm, in een beetje boter, 4-5 minuten per kant. Warm serveren met het fruit en de stroop. Genoeg voor 8 pancakes.

Oeuf Cocotte

Doordeweeks neem ik meestal een voorbeeldig ontbijt; een smoothie gemaakt van fruit en een paar eetlepels lijnzaad. Zo ben ik verzekerd van een deel van mijn dagelijks noodzakelijke portie fruit, hetgeen niet wil zeggen dat ik het daarbij laat. Mijn lunch bestaat uit een salade met veel verschillende seizoensgroenten, wat proteïne en genoeg gezonde vetten. Het avondeten is altijd anders, maar net zo gezond als de andere twee maaltijden. Dit wordt allemaal weggespoeld met liters water en kruidenthee. Je zou zeggen dat ik een oprechte "goody-two-shoes" ben, maar niets is minder waar. Ik heb een liefdesrelatie met mijn oven en dat betekent dat als ik gestrest ben, ik me opsluit in de keuken om een taart, muffins of een ander soort gebak te bakken. Het creatieve proces, het kiezen van de juiste ingrediënten en de geuren die zich door het huis verspreidend geven me altijd veel voldoening. Op het moment dat ik mijn tanden in het resultaat zet, heb ik al mijn zorgen ver achter me gelaten. Maar taarten zijn niet mijn enige zonde...

Ook in het weekend gooi ik alle remmen los. Het begint met een uitgebreid ontbijt, en eindigt met een goede fles wijn. Zaterdagochtend kom ik als eerste naar beneden om eventjes van een cappuccino te genieten en iets lekkers te bedenken. Het hoeft voor mij niet ingewikkeld te zijn. Soms vraag ik aan Hans om wat verse croissantjes te halen en dan is het gewoon een kwestie van een paar potjes jam en boter op tafel zetten en een beetje fruit schoonmaken. Toch is er wel een gerecht dat bij ons een favoriet is geworden: oeuf cocotte. Het is een simpele, maar heel bijzondere Franse manier om eieren te bereiden. Veel leuker dan een roerei en wat mij betreft, ook smakelijker. Het leuke aan dit gerecht is dat je ook eindeloos kan variëren met verschillende soorten groenten, kazen en vleeswaren. Zelfs een beetje ratatouille doet het hierbij goed.

Oeuf Cocotte

Oven op 220C voorverwarmen. Ramequin(s) met een beetje olijfolie invetten. Begin met een laagje fijngehakte groente (meestal gebruik ik kerstomaatjes en lenteuitjes). Daarna een eetlepel roomkaas naar keuze op de groente leggen. Mijn voorkeur gaat altijd uit naar de roomkaasjes van Philadelphia of Boursin, het liefst met een peperig smaakje. Of gebruik gerust wat chèvre of een beetje crème fraîche. Als je dat wilt, kan je ook wat fijngesneden vleeswaren toevoegen. Breek een eitje boven dit geheel en bestrooi met zout, peper, fijngehakte verse of gedroogde kruiden. Doe de ramequins in een vierkante bakvorm en vul deze met heet water (tot ongeveer de helft van de ramequins). Zet de bakvorm met ramequins in de oven en laat de eieren in 10-15 minuten gaar worden. Serveer met een beetje geraspte parmezaanse kaas, een snufje paprika doux en wat peterselie. En terwijl dat aan de gang is, stuur je je partner naar de bakker om vers brood te halen!

Bourgogne

Ik ben verliefd geworden...op het land waar het leven zoet is. We zijn net terug gekomen uit Frankrijk en ik verlang er al naar om weer terug te gaan. Ik snap heel goed wat "als een God in Frankrijk" betekent, want volgens mij kan je nergens zoveel van het leven genieten als daar. Wie weet, misschien is het gewoon het vakantiegevoel, maar als het mogelijk was, zou ik morgen alles verlaten om daar te gaan wonen.

We hebben een onzettend leuke week gehad in de Bourgogne en er zijn veel te weinig woorden om alles te beschrijven wat hebben gedaan, gezien en gegeten. Het klinkt een beetje cliche, maar het woord "onvergetelijk" is het enige die ik kan bedenken om de afgelopen week te beschrijven.


PS: Om nog meer foto's te zien bezoek eens mijn andere blog: In My Life